Wat hebben restaurant Loetje en de nieuwe film The Fabelmans van Steven Spielberg met elkaar te maken?
Ik begin met The Fabelmans. Die is genomineerd voor 7 Oscars en kan worden samengevat als het ontwaken van Steven Spielberg als filmer. In de ‘coming-of-age’ film heet hij Sammy Fabelmans.
De scene die me het meest is bijgebleven is aan het slot van de film. Het is meer een anekdote die los staat van het grote verhaal.
Sammy krijgt de kans om op audiëntie gaan bij de legendarische regisseur John Ford, die in de film wordt gespeeld door regisseur David Lynch. In het kantoor van John Ford hangen de posters van zijn grote successen, zoals Stagecoach en The Searchers. Er hangen ook schilderijen en Ford laat Sammy de horizon op de doeken aanwijzen. Dan doceert hij: ‘een horizon onder in beeld is interessant, een horizon boven in beeld is interessant, maar een horizon midden in beeld is strontvervelend.’
Sammy ziet meteen het belang in van dit lesje in cinematografie. Hij begint dan aan zijn eerste baan in Hollywood.
Ik ga niet de hele film verklappen, maar nog wel een tweede ‘anekdote-scene’. Deze staat niet los van het grote verhaal, maar zorgt juist voor een wending.
Zijn oom Boris, een Oscar-nominatie voor acteur Judd Hirsch, is een man uit de filmindustrie. Hij vertelt Sammy dat filmkunst en familie niet samengaan. De kunst zal je familie verscheuren, voorspelt hij.
Dat komt uit als Sammy tijdens het filmen van een familie-uitje ontdekt dat zijn moeder verliefd is op ‘oom Bennie’. Hij confronteert zijn moeder met de beelden en zij besluit dan voor ‘oom Bennie’ te kiezen. De familie valt uiteen.
Ook op school in Californië leert Sammy dat zijn films gevolgen hebben in het echte leven. Hij krijgt zelfs klappen. Maar de interactie tussen echt en film maakt hem een steeds betere regisseur. The Fabelmans kun je het oorsprong-verhaal van het merk Steven Spielberg noemen.
Nu restaurant Loetje.
Terwijl de biefstuk dampend op tafel werd gezet, vroeg ik aan de jongen in de bediening waarom de zaak Loetje heette. Zonder aarzeling vertelde hij dat het in 1977 was gestart als biljartcafé. Maar het succes kwam toen oud slager Ludwig ‘Loetje’ Klinkhamer zijn ossenhaasbiefstuk op de kaart zette. Al snel zat de zaak vol met biefstuk-liefhebbers die zich afvroegen waarom dat biljart daar in de weg stond.
Ik vond het super dat een medewerker het oorsprong-verhaal als een anekdote oplepelde. En ik vertelde het de dagen erna aan bekenden. Weetje waarom? Een goede anekdote wil je delen.
Mijn advies: maak van je oorsprong verhaal een anekdote.
Een anekdote zoals de jongen in de bediening bij Loetje. Makkelijk te onthouden en leuk om te vertellen. Ook voor je medewerkers. Als iemand op een feestje vraagt waar hij of zij werkt. Hup anekdote erin. Medewerkers krijgen meer binding met een merk als ze er smeuïg over kunnen vertellen.
Klanten vinden het altijd interessant om te horen waar je vandaan komt. ‘The legacy.’ Daar gaan ze mee in zee.
Een oorsprong-anekdote is ook bijna altijd lekker filmmateriaal. Nog niet gemaakt, maar ik zou het graag draaien: Loetje, the movie. Met humor en drama omdat Loetje in het harnas stierf na een val van de trap in zijn eerste zaak. Maar zijn ‘legacy‘ leeft voor, want dit jaar gaat de 25e Loetje open.
Wil je brainstormen over de verfilming van jouw oorsprong-anekdote, mail me dan rechtstreeks henkjan@broadcastyourbusiness.nl
Vind je ‘Hollywood in je mail’ waardevol of entertaining of allebei? Dan heb ik een verzoek: wil je het delen met collega’s, relaties of vrienden? Via deze LINK kunnen ze zichzelf inschrijven voor de tweewekelijks emailing.
