Hoyte van Hoytema ontving vorige week een Oscar als director of photography van de film Oppenheimer. Een gewone jongen uit Dinteloord op de top van film Olympus. Waar een klein land groot in kan zijn.
Hoewel… Hoyte werd twee keer afgewezen voor de filmacademie in Amsterdam en heeft nog nooit een Nederlandse film gedraaid. Ook staat hij niet te popelen om dit te gaan doen, zo las ik in het verslag van de Oscar-night.
Is Hoyte nog steeds boos vanwege die afwijzingen voor de filmacademie? Nee, hij is ons landje allang ontgroeid met titels achter zijn naam zoals Dunkirk, Interstellar, Her en James Bond’s Spectre.
Hoyte volgt in de voetsporen van Jan de Bont (o.a. Die Hard, The Hunt for Red October), Theo van de Sande (o.a. Blade, Volcano) en wijlen Robby Müller (o.a. Paris, Texas met in de hoofdrollen Harry Dean Stanton en de gitaar van Ry Cooder); Nederlandse directors of photography die het hebben gemaakt in Hollywood.
Theo van de Sande zegt in een Volkskrant artikel over succesvolle Nederlandse cameramensen: ‘Als ze in Amerika horen dat de cameraman uit Nederland komt, halen ze altijd meteen die Dutch masters erbij: Rembrandt, Van Ruysdael en Vermeer…. Je groeit op met dat ontzettend mooie, lage Nederlandse licht. Heel anders dan wat ze kennen in Hollywood. Echt gruwelijk daar, dat licht.’
Aanrader: de documentaire Dutch Light over de invloed van het Hollandse licht op schilders in de Gouden Eeuw en schilders van nu.
Hoyte sloot zijn Oscar-speech af met een oproep aan aspirant-filmmakers om zich net als hij toe te leggen op dat ‘ongelofelijke nieuwe hippe celluloid’. Dat fysieke filmmateriaal, dat het steeds vaker aflegt tegen de digitalisering van de cinema, maakt alles ‘zo veel mooier,’ aldus Hoyte.
Dat citaat is een mooi bruggetje naar een artikel in het wetenschappelijke katern van de Volkskrant over het Open AI programma Sora. Simpel gezegd werkt dat zo: je voert een tekst in en Sora zet dit om naar video. Dat konden al meer programma’s, maar Sora tilt het naar een ander niveau, aldus Theo Gevers, hoogleraar computer vision aan de Universiteit van Amsterdam.
‘Het beeld is haarscherp, vele malen beter dan andere AI-modellen van het moment. Daarnaast zijn de video’s een minuut lang, in plaats van een paar seconden. Sora is eigenlijk onvergelijkbaar met de concurrentie,’ aldus de hoogleraar.
De kwaliteit van deze tekst-naar- video programma’s is in één jaar tijd zoveel beter geworden dat ik de vraag stel: wint Sora over een paar jaar een Oscar? Kan Hoyte dan zijn 25 kg zware camera waarmee hij dat ‘hippe celluloid’ maakt aan de wilgen hangen?
Oscars 2027
Beste film: Bye bye Humans.
Script: ChatGPT
Director of photography: Sora.
Even inzoomen: Sora maakt een video door enkele afbeeldingen, ook wel ‘frames’ geheten, aan elkaar te plakken. De objecten in opeenvolgende frames staan steeds op een net iets andere plek, waardoor de illusie van een vloeiende beweging ontstaat, staat in het artikel.
Maar hoe komt Sora aan haar afbeeldingen?
Het programma wordt getraind door talloze video’s en foto’s te bekijken, elk voorzien van labels die beschrijven wat op de foto’s te zien is.
En daar zit een juridisch addertje onder het gras. Net als ChatGPT dat getraind wordt door talloze artikelen te lezen waarop copyright rust, geldt dat ook voor de video’s en foto’s die Sora bekijkt. De rechten daarvan liggen bij derden.
Is Sora dan het betere jatwerk? En worden de Oscars over een paar jaar een strijd tussen juristen. Wordt het dan een nagelbijtende thriller? Of een romcom waarbij Sora het hippe celluloid verleidt?
Sora komt later dit jaar beschikbaar voor het grote publiek. Ik kan niet wachten om de mogelijkheden te verkennen, maar tegen mijn opdrachtgevers zeg ik nu al: blijf eigen content filmen, want dat voorkomt gedonder met copyright. Gebruik Open AI programma’s als Sora om je eigen content spectaculairder en mooier te maken. Dan omzeil je een juridische valkuil en heb je ‘best of both worlds’.
Vragen, ideeën, behoefte aan meer informatie? Mail me rechtstreeks: henkjan@broadcastyourbusiness.nl
