In het satirische tv-programma Little Britain komt een sketch voor waarin een man een lening probeert aan te vragen. De onderuit gezakte bankemployee voert het gewenste bedrag in en zegt vervolgens: ’Computer says no’. Ook als de man een lager bedrag vraagt of aangeeft de manager te willen spreken, is het antwoord: ‘Computer says no.’
Overgang naar een nare droom: een CEO stapt voor de camera, zij heeft een kwartiertje kunnen vrijmaken voor de opname, en terwijl ik door de monitor het beeld beoordeel, hoor ik luid en duidelijk in mijn hoofd ‘Camera says no’. Daar probeer ik koortsachtig om heen te regisseren.
‘Kun je iets dichterbij komen, naar links draaien, rechts, iets verder weg, ja, nog iets verder, ga de hoek maar om.’ Maar niks lijkt te helpen. De camera blijft ‘no’ zeggen. Zwetend schrik ik wakker. The camera loves you. Or not. In Hollywood zeggen regisseurs het zonder schroom tegen acteurs tijdens een casting. Gevoelig ego? Ga niet in Hollywood werken.
Bij een corporate video ligt dat lastiger. Je opdrachtgever staat voor de camera en heeft soms van tevoren al geroepen het doodeng te vinden. Je ziet de pareltjes zweet al op het voorhoofd verschijnen. Dus het is geen lekker moment om terloops mee te delen ‘camera says no’.
Daarom doe ik altijd een intake via Zoom of Teams. Mijn computercamera zegt meteen ‘yes’ or ‘no’. En daar kan ik dan op anticiperen. ‘Heb je een collega waarmee je dit samen zou willen doen?’ ‘Ik ken een goede visagiste. Ze werkt vaak samen met een fantastische styliste.’
Maar ik heb geleerd dat je daarbij rekening moet houden met de mores van de tijdgeest. Dat leermoment kwam tijdens een Zoom-intake met een startende ondernemer die gezonde drankjes op de markt wilde brengen. Leuke gozer, positieve energie, goed verhaal, maar de ‘camera said no’.
Ik wist ook meteen waarom. Er zat iets op zijn gezicht, ik denk dat het was bedoeld als een hipsterbaard, maar het gezicht had op verschillende plekken ‘no’ gezegd. Luid en duidelijk. De wannabe-baard hing vlassig aan de wangen, met en een laffe sik eronder. Het leek alsof hij een enge ziekte onder de leden had.
Dat zei ik niet, maar ik vroeg wel of hij het een probleem zou vinden om glad geschoren voor de camera te verschijnen. Hij gaf niet veel reactie, maar zei dat hij erover zou nadenken.
Dezelfde middag kreeg ik een gepeperde email van zijn communicatieadviseur. Hoe durfde ik iemand te beoordelen op zijn uiterlijk. Had ik weleens van diversiteit en inclusie gehoord? Hoe oud was ik eigenlijk?Dat laatste riekte naar leeftijdsdiscriminatie, maar dat hield ik voor me.
De volgende dag had ik op mijn verzoek de communicatie dame en de starter op Zoom. Ik heb het niet over zijn uiterlijk gehad, maar gezegd dat hij weliswaar als zichzelf in beeld komt, maar ook een rol speelt. De rol van starter met gezonde drankjes. ‘Dat is hij ook,’ riep zij. ‘Ja,’ zei ik, ‘dat weet jij, dat weet ik, maar gelooft het publiek dat naar de video kijkt het ook? Willen ze na het kijken meteen een kratje bestellen?’
Je wilt resultaat behalen met je video en dat bereik je niet door de gewoonste versie van jezelf te laten zien, je dagelijkse kloffie, de slaap nog in de ogen. Nee, je moet durven schitteren voor de camera. Dat geldt voor een Hollywood film, maar misschien nog wel meer voor een corporate video. Jouw publiek ziet jou niet op het grote doek, maar op het kleine scherm van de laptop of het nog kleinere scherm van hun mobiel.
Mijn regie-aanwijzing voor iedere corporate video: maak het groter, geen ‘overacting’ met gekke bekken, maar wel vol energie en overtuiging. Je moet het publiek voor je winnen.
‘Hoe vinden jullie het om samen voor de camera te staan’ vroeg ik vervolgens, want de camera zei ‘yes’ toen ze samen in beeld kwamen. Er was chemie tussen die twee; zij was meer dan zijn communicatie adviseur, dat zag je meteen. Dit stel was dol op elkaar.
En chemie, dat kun je niet regisseren. Dat is er of dat is er niet. En het is een kadootje als je video’s maakt.
Na de opname – no hipster baard – gaf ze me een compliment. ‘Je bent me meegevallen,’ zei ze. ‘Voor mijn leeftijd?’ wilde ik zeggen, maar ik hield me in.
Wil je brainstormen, live of via Zoom, over hoe je ‘groter’ kunt zijn in je corporate video, mail me dan rechtstreeks henkjan@broadcastyourbusiness.nl
