Love Actually is volgens velen, mijn vrouw voorop, de ultieme kerstfilm. Het is geschreven en geregisseerd door Richard Curtis, die ook het script schreef voor de films Mr. Bean en Four Weddings and a funeral.
Die laatste twee titels verdienen een Nederlands credit, want ze werden geproduceerd door Polygram Filmed Entertainment (PFE), een dochteronderneming van Philips. Het was een succesvolle onderneming die met Europese ‘art house films’ de strijd aanging met Hollywood. In tien jaar maakte het bedrijf 100 films en de makers wonnen 14 Oscars.
In de documentaire 100 films and a funeral vertellen insiders, waaronder Richard Curtis, over het onwaarschijnlijke succes van PFE… en hoe dit bot werd afgebroken toen het bedrijf onverwacht werd verkocht. De toenmalige CEO van Philips, Cor Boonstra, nam die beslissing. Zijn reden: ‘op films kan geen beleid worden gevoerd.’
Dit zinnetje raakt me na al die jaren nog steeds. Als scriptschrijver en videoproducent wil en kan ik het niet begrijpen, want PFE schreef filmgeschiedenis. Nog wat titels: Fargo, the Usual Suspects, Trainspotting.
Cor Boonstra moest saneren, lees ik in een krantenartikel uit die tijd. Was er nou niemand in zijn entourage die moest lachen om Mr Bean? Al was het maar om de opbrengst van $ 251 miljoen versus een investering van $ 18 miljoen. Was er niemand die zwijmelde bij Four Weddings and a funeral? Investering $ 6 miljoen. Opbrengst $ 255 miljoen.
PFE werd verkocht toen het op het punt stond om alle records te verbreken met de film Notting Hill. Starring Julia Roberts en Hugh Grant. Investering: $ 42 miljoen. Opbrengst: $ 364 miljoen.
Wat is er mis met een beleid op kaskrakers?
Ik denk dat Cor Boonstra zekerheid zocht en inderdaad: niet iedere film is een hit, maar dat geldt ook voor iedere innovatie van Philips die in de markt wordt gezet. Er is een gouden regel die zowel van toepassing is op de filmindustrie als op de marketing van Philips: een goed verhaal verkoopt.
Saneren is een terugkerend thema in mijn loopbaan. Dat komt omdat ik bijna 30 jaar in business ben met verhalen, (online) events en video. Die zijn allemaal conjunctuurgevoelig en daarmee saneergevoelig. Zodra de woorden inflatie en recessie in de media opduiken, worden producties afgeblazen of schuiven ze door.
Als een recessie aanhoudt, verschijnen de saneer-managers binnen de organisaties waarvoor ik werk. Vaak Ad Interim ingehuurd. Het zijn kille rekenaars, ze snoeien in het medewerkersbestand en bevriezen communicatie-budgetten. Geen video’s, geen events, geen verhalen.
Mijns inziens maken al die saneer-managers een misrekening. Weet je waarom?
- Verhalen geven mensen hoop,
- verhalen geven mensen iets om in te geloven,
- verhalen geven mensen een toekomstperspectief.
In de documentaire 100 films en a funeral wordt pijnlijk duidelijk hoe PFE na verkoop in de verkeerde handen valt en ten onder gaat. Het einde van ‘the most successful global company outside of Hollywood,’ aldus regisseur Sir Alan Parker in de documentaire.
Met Richard Curtis liep het beter af. Vier jaar later schreef en regisseerde hij Love Actually. Investering $ 40 miljoen. Opbrengst: $ 245 miljoen.
De film komt waarschijnlijk een van deze dagen op televisie. Zo niet, dan te zien op de betere streamingdiensten.
Fijne kerst.
Wil je reageren of sparren over een goed verhaal, mail me dan rechtstreeks henkjan@broadcastyourbusiness.nl
